Mocznik przeciwko parchowi jabłoni

Parch jabłoni to choroba, która powoduje duże straty w produkcji jabłek. Nasilenie występowania choroby jest ściśle uzależnione od warunków atmosferycznych oraz od wielkości źródła infekcji, a więc od liczby zarodników workowych uwalniających się w poszczególnych sadach lub w ich sąsiedztwie. Wszelkie działania prowadzące do ograniczenia źródła infekcji wpływają bezpośrednio na zmniejszenie zagrożenia chorobowego, a tym samym ułatwiają uzyskanie dobrych efektów ochrony chemicznej.

Grzyb zimuje na opadłych liściach. Wszystkie zabiegi, które niszczą liście lub ,przyspieszają ich rozkład prowadzą do zmniejszenia pierwotnego źródła zakażenia. Najlepszą metodą eliminacji źródła zakażenia byłoby usunięcie porażonych liści z sadu. Jest to jednak bardzo trudne do przeprowadzenia ze względów technicznych i ekonomicznych.

W ostatnich latach wzrosło zainteresowanie mocznikiem ,który stosowany jesienią w sadzie w dużym stopniu przyczynia się do niszczenia /rozkładu /liści w sadzie, a tym samym niszczy pierwotne źródło zakażenia .

Zabieg 5% mocznikiem należy wykonać w pierwszej fazie opadania liści/pod koniec października ,początek listopada/ - po zakończeniu wegetacji, po pierwszych przymrozkach, kiedy nie ma już niebezpieczeństwa powtórnego wzrostu roślin, a obecność liści na drzewach pozwoli na dokładne ich pokrycie.

Przygotowanie roztworu- 40 - 50 kg mocznika rozpuścić w 800 - 1000 l wody. Zużycie cieczy roboczej powinno być nie mniejsze niż 1000l/ha. Najlepszą skuteczność uzyskuje się przy pokryciu co najmniej 95% liści. Mocznik lepiej rozpuszcza się w ciepłej wodzie - można wykonać roztwór bardziej stężony, a następnie uzupełnić zimną wodą do odpowiedniej objętości.

Jolanta Szczygieł